വേദന നീയെനിക്കെന്തിനു തന്നു
വേദ വിഹാരി മുരാരേ
വേനലിതില്‍ കുളിര്‍ മഴയായ് പൊഴിയാന്‍
വൈകുവതെന്തിനു വെറുതേ - ഇനിയും
വൈകുവതെന്തിനു വെറുതേ...
വേവും മനസ്സുമായ് ഇടറും പദങ്ങളാല്‍
ഇഹലോകമെല്ലാം തിരയുന്നു നിന്നെ
കരുണ ചൊരിയുവാന്‍ കരുണാകരായിനി
അരുതരുതരുതേ വൈകരുതേ
ഈ ദുഃഖസാഗര നടുവില്‍ ഉഴറുന്നു
നിന്‍ നാമ വൈഖരി കണ്ഠത്തിലിടറുന്നു
കനലുകളെരിയും കരളില്‍ പകരാന്‍
കരുണാമൃതം തൂകി നീ വരണേ
പദമലര്‍ തൊഴുവാന്‍ ഒരു കുറി കാണ്മാന്‍
കണ്ണുകള്‍ വെമ്പുന്നു ദീനബന്ധോ
പദനിസ്വനങ്ങള്‍ക്കു കാതോര്‍ത്തു കാക്കുമ്പോള്‍
പ്രേമാമൃതം തൂകി നീ വരണേ...
© ജയകൃഷ്ണന്‍ കാവാലം
Thursday, November 06, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
4 comments:
ഹൃദ്യമായ വരികൾ.
ആലാപന സുഖം തരുന്ന മനോഹരമായ കീർത്തനം.
ആശംസകളോടെ,
നരി.
ജയാ,
ഭക്തി തുളുമ്പി നില്‍ക്കുന്ന സുന്ദരമായ രചന,
വീണ്ടും എഴുതുക.
ആശംസകളോടെ.
നിരഞ്ജന്‍.
നല്ല വരികള്‍..ഇതാരെങ്കിലും ഒന്നു ഈണമിട്ട് പാടിയിരുന്നെങ്കില്‍.ജയന്‍ തന്നെ പാടിയാലും മതി
കേരള ഇന്‍സൈഡ്: സ്വാഗതം. ചെയ്തിട്ടുണ്ട്‌. താങ്കളുടെ ഈ നിസ്വാര്‍ത്ഥസേവനത്തിന് നന്ദി അറിയിക്കുന്നു.
നരിക്കുന്നന്‍: ഇതു കുറച്ചു പണ്ടെഴുതിയതാണ്. നന്ദി
ചിരിപ്പൂക്കള്‍: സ്വാഗതം. ഹൃദ്യമായ പേരാണല്ലോ താങ്കളുടെ ബ്ലോഗിന്‍റെ പേര്... നിരഞ്ജന്‍ എന്ന പേരു പോലെ തന്നെ... സന്ദര്‍ശനത്തിന് നന്ദി അറിയിക്കുന്നു.
ലക്ഷ്മി: നന്ദി
കാന്താരിക്കുട്ടി: ഞാന്‍ തന്നെ പാടണോ? കുറച്ചു പേര് വന്നു പോകുന്ന ഒരു ബ്ലോഗാണിത്. ഞാന്‍ തന്നെ അതിനു പാരയാകണോ? ഏതായാലും നോക്കട്ടെ. ആരെയും കിട്ടിയില്ലെങ്കില്‍ ഒന്നു ശ്രമിച്ചു നോക്കാം.
Post a Comment