Saturday, September 01, 2012

വിരഹം !

എന്നിലെ ഞാനിന്നകന്നു പോയീ-കണി
ക്കൊന്നകള്‍ പൂത്ത കിനാക്കള്‍ മങ്ങി
എന്നിനിക്കാണുമെന്നോര്‍ത്തോര്‍ത്തു ചിന്തതന്‍
വേദനക്കൂട്ടില്‍ കിളികള്‍ വിങ്ങി


രാവും പകലുമീയേകാന്ത ബന്ധനം
തീര്‍ക്കുന്ന നെഞ്ചിന്റെ വിങ്ങലാലെ
മുട്ടിയുരഞ്ഞു നെഞ്ചസ്ഥികള്‍ കത്തുമ്പോള്‍
താങ്ങാവതല്ലീ കഠോരതാപം

രാത്രിയില്‍, നോവും പിടയ്ക്കും മനസ്സുമായ്
നിദ്ര തീണ്ടാതെയുരുകിടുമ്പോള്‍
ഇന്നലെക്കൂടി നീ മന്ദഹാസത്താലെ
കോര്‍ത്ത മലരുകള്‍ ബാക്കിയായി

ജീവിതം! ജീവനാ ജീവനില്‍ ചേര്‍ന്നിടും
രണ്ടിണപ്പക്ഷിതന്‍ ഭംഗിപോലെ
ചേര്‍ന്നിരുന്നില്ലെങ്കിലാകെയുടഞ്ഞുപോം
രണ്ടു കണ്ണീര്‍മണി മുത്തുപോലെ