ഹൃദയ വേദന താങ്ങുവാനാകാതെ
ഹൃദയവാസിയാം മങ്കൊമ്പിലമ്മേ നിൻ
സുകൃതദായിയാം തൃപ്പാദം കാണുവാൻ
കൃപ നിറഞ്ഞിടും നടയിലെത്തീടവേ
അരിയ പുഞ്ചിരിയോടെയാ വാത്സല്യ
നിറകുടമാം മുഖാംബുജം കാണവേ
സകല ദുഃഖവും പാടേ മറന്നമ്മേ
മിഴി നിറയുന്നിതാനന്ദധാരയാൽ
ഇനിയുമെന്തേയമാന്തമെൻ ശ്രീ നിധേ
പതിതർ ഞങ്ങൾ തൻ കണ്ണീർ തുടയ്ക്കുവാൻ
ഗിരിജേ നിത്യം നിനയ്ക്കുന്നു നിൻ പദം
വരമരുളുക കാരുണ്യശാലിനീ...
© കാവാലം ജയകൃഷ്ണൻ
No comments:
Post a Comment