Sunday, November 14, 2010

കലിന്ദജ

എഴുതുവാന്‍ മറന്നൊരെന്‍ വരികളിലെവിടെയോ
കവിതയായ് പൂത്തൊരെന്‍ കൂട്ടുകാരീ
കളിചിരി മാഞ്ഞൊരെന്‍ കരളിലെ കളിത്തട്ടില്‍
നൂപുരധ്വനി ചേര്‍ക്കും കൂട്ടുകാരീ

കളഗാനമധുരമാം സ്വരരാഗസുധയാലെ
സുമധുരമധുരേ നീ കൊഞ്ചിടുമ്പോള്‍
അകലുന്ന ജനിദുഃഖശ്ശതം വിണ്ണില്‍ തിളങ്ങുന്നു
ഇഹ ജന്‍‍മസുകൃതത്തില്‍ താരകള്‍ പോല്‍...

നിലാവലയൊളിചിന്നിച്ചിരിതൂകും തവാനന-
തളിര്‍മുഗ്ധകുസുമമെന്‍ കരങ്ങളേല്‍ക്കേ
ചുടുചുംബനങ്ങളേറ്റു മിഴി കൂപ്പും ഭവതി നിന്‍
മധുരാസ്യമെന്നുമെന്‍റെ ഭാഗ്യമാകട്ടെ...

കലിന്ദകന്യകേ നിന്‍റെ കളഗാനസുഖം ചൂടി
ഹൃദയമുരളിക ഹാ സ്വയം പാടുന്നു
കണികാണാനണയു നീ കനിവിന്‍റെ സുഗന്ധമേ
കരള്‍ തേടും പ്രണയാര്‍ത്ഥ സുഖസാരമേ...

© ജയകൃഷ്ണന്‍ കാവാലം

5 comments:

ഒഴാക്കന്‍. said...

ആ പേര് തന്നെ കിടു

Unknown said...

:) പ്രണയം.. പ്രണയം..!


കലിന്ദജയെന്താണ്?

ജയരാജ്‌മുരുക്കുംപുഴ said...

valare nannayittundu..... aashamsakal..

കാവാലം ജയകൃഷ്ണന്‍ said...

നിശാസുരഭി: കലിന്ദജയെന്നാൽ, കലിന്ദപർവതത്തിൽ നിന്ന് ഉദ്ഭവിച്ചവൾ എന്നാണർത്ഥം. യമുനയാണ് അത്. യമുനാനദി കലിന്ദപർവ്വതത്തിൽ നിന്ന് ഉദ്ഭവിച്ചതാണ്.

കാവാലം ജയകൃഷ്ണന്‍ said...

ഒഴാക്കൻ, നിശാസുരഭി, ജയരാജ്‌ മുരുക്കും‌പുഴ സന്ദർശനത്തിന് നന്ദി അറിയിക്കുന്നു.