നാള്‍കള്‍, ഋതുക്കള്‍ തന്‍റെ വര്‍ണ്ണാന്ധകാരങ്ങളാല്‍
മാസമായ് വര്‍ഷങ്ങളായ് മുന്നോട്ടു ചരിക്കവേ
നാള്‍‍തോറുമേറുന്ന നിറവായി നാം തമ്മി-
ലറിയാതറിഞ്ഞറിഞ്ഞൊന്നായൊഴുകുവാന്‍,
വാസരോത്സാഹങ്ങളിലൂര്‍ജ്ജമായ് നിറയുവാന്‍,
രാത്രിതന്‍ കുളിര്‍സുഖം പങ്കിട്ടെടുക്കുവാന്‍,
സ്വപ്നങ്ങള്‍ പരസ്പരം കൈമാറിയതി ദീര്‍ഘ-
കാലങ്ങളൊന്നായ് ചേര്‍ന്നു ജീവിതം നയിക്കുവാന്‍
എത്രയോ കൊതിച്ചു നാമെത്തിനിന്നീടുന്നൊരീ
മുഗ്ദ്ധമോഹത്തിന്‍റെയുത്തുംഗ ശൃംഗങ്ങളില്‍
പ്രേമം, മധുവര്‍ഷമായ് പൊഴിഞ്ഞാത്മാവിലെ
പ്രേമസ്വരൂപന്നഭിഷേകമായലിയവേ
മക്കളാം മാമ്പൂകണ്ടു മോഹിച്ചും ദിനം ദിനം
മത്സരിച്ചോമനിച്ച മാതാപിതാക്കന്മാര്‍ക്കും
സമ്മതം തന്നെന്നാലും ജാതകം ചേര്‍ന്നീടണം
ജാലകമതാണല്ലോ ഭാവിയെ തിരയുവാന്‍
പന്ത്രണ്ടു കളങ്ങളില്‍ ജീവിതം പരസ്പരം
ദുഃഖമായ്, സന്തോഷമായ് ഉയര്‍ച്ച, താഴ്ചകളായ് !
കൂട്ടിയും കിഴിച്ചുമങ്ങിരിക്കേ കാലത്തിന്‍റെ
‘വിളി‘ വന്നീടില്‍ പോലും ജാതകം പിഴക്കില്ലാ !
ഒട്ടൊത്തുമൊട്ടൊക്കെയൊക്കാതെ വരുകിലും
ജാതകം ചേര്‍ന്നീടണം വീട്ടുകാര്‍ക്കതേയുള്ളൂ
ജീവിതമാണ്‌ നിങ്ങളെന്നുമൊന്നായീടുവാന്‍
ശാസ്ത്രത്തെയവഗണിച്ചീടൊല്ലേ കുഞ്ഞുങ്ങളേ...
പോകയായ്, ഊര്‍ദ്ധ്വപുണ്ഡ്രഗാംഭീര്യവിരാജിതന്‍
ദൈവജ്ഞന്‍, മുക്കാലങ്ങള്‍ ചിന്തയാല്‍ ഗ്രഹിപ്പവന്‍,
നാടെങ്ങും പുകള്‍ പെറ്റ ജ്യോതിഷീസവിധത്തില്‍
സ്വന്ത ജീവിതത്തിന്‍റെ സ്വസ്ഥത ഗണിക്കുവാന്‍
അജ്ഞനോ, വിദുഷിയോയെന്നറിഞ്ഞീടാത്തൊരീ
ജ്യോതിഷീപ്രവചനം, ജാതകം ചേരില്ലത്രേ!
നാള്‍കളായ്‍, മനസ്സുകള്‍ സ്നേഹത്താല്‍ പരസ്പരം
അമൃതം പകര്‍ന്നൊരീ കാലത്തെ മറക്കണം
കാണ്‍ക പോല്‍ പാടില്ലല്ലീ, വേധനക്ഷത്രങ്ങളും
കോപിച്ച രാഹു, കേതു, ഏഴിലോ ചൊവ്വാ നില്‍‍പ്പൂ
പന്ത്രണ്ടു കളങ്ങളാല്‍ വര്‍ജ്ജിതസ്നേഹത്തിന്‍റെ
മൂല്യത്തെയളക്കുവാന്‍ ശാസ്ത്രത്തിനാമോ പക്ഷേ...?
എന്തു താന്‍ വന്നീടിലും സമ്മതിക്കില്ലീ ബന്ധം
കാണുവാന്‍ കഴിയില്ല നിങ്ങള്‍ തന്നധോഗതി
പുത്രവാത്സല്യത്തിന്‍റെയര്‍ഹതയാലെ ചൊല്ലി,
ശക്തമായച്ഛന്‍, കേള്‍ക്കയില്ലെങ്കില്‍ മരിക്കും ഞാന്‍!
ശാസ്ത്രമാപിനികളാല്‍ സ്നേഹത്തെയളക്കുന്ന
പ്രാകൃത സംസ്കാരത്തിന്‍ ഊഹക്കണക്കുകള്‍
ഊതിയണച്ചൂ രണ്ടു ജീവിതപ്രത്യാശകള്‍
ജാതകക്കണക്കുകള്‍ തെറ്റുകില്ലത്രേ പോലും!
ഇടിഞ്ഞ മനസ്സോടെയിടറും പദങ്ങളാല്‍
ഇനി നാം കാണില്ലെന്നു തകര്‍ന്നു പറഞ്ഞു ഞാന്‍
കരഞ്ഞില്ലവള്‍, തെല്ലുമിരുണ്ടില്ലവളുടെ
മുഖവും, കിനാക്കളാല്‍ വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകളും
നിറഞ്ഞില്ലവയൊട്ടുമറിയാതൊരു ശാപ
വചസ്സും മൊഴിഞ്ഞില്ലാ മധുരാധരങ്ങളും
നീയൊരു മഹാശാപ വാക്കിനാലേയെന്നെ
സംഹരിച്ചേക്കൂ തോഴി,യതു താന്‍ മമഹിതം
നീയൊരു മഹാഗ്നിയായ് ഭസ്മമാക്കിയാല്‍ പോലും
നമ്രനായ്, വിധേയനായ് നിന്നില്‍ ഞാനലിഞ്ഞു പോം
എങ്ങനെ പിരിയും നാമെങ്ങനെ മറക്കുമീ
ശാസ്ത്രത്തിനാമോ രണ്ടു ജീവനെ പിരിക്കുവാന്‍?
ഒട്ടൊരു നിമിഷത്തിന്‍ മൌനത്തിനവധിയായ്,
ശാന്തമായ് മൊഴിഞ്ഞവള്‍, അച്ഛനെ കേള്‍ക്ക വേണം
ഹാ... മനം പൊടിയുന്ന വേദനക്കിടയിലും
എന്തിനീ നാട്യം പെണ്ണേ, എന്നെയാശ്വസിപ്പിക്കാന്‍?
നില്‍ക്കുവാന്‍ കഴിയുകില്ലധികം നിന്‍ സവിധത്തി-
ലുള്‍ക്കനല്‍ച്ചൂടില്‍ വെന്തു വെണ്ണീറായ് മാറുന്നു ഞാന്‍
പോകയാണെന്നേയ്ക്കുമായ് നാം പിരിഞ്ഞകലുമ്പോള്‍
നന്‍‍മകള്‍ നേരുന്നിതാ, ഇതു താന്‍ പ്രഹസനം!
ആഴ്ചകള്‍, സ്നേഹാഹവാഘാതത്താല്‍ വര്‍ഷങ്ങള്‍ തന്‍
ദൈര്‍ഘ്യമാര്‍ന്നിഴഞ്ഞഴിഞ്ഞെങ്ങോ പോയ് മറയവേ
കേട്ടൊരു നാളില്‍, മഹാ സ്ഫോടനം പോലേ നെഞ്ചില്‍
മാറ്റൊലിക്കൊള്ളും വാര്‍ത്ത, ‘പോയവള്‍ കൂട്ടില്‍ നിന്നും...‘
കൊടുങ്കാറ്റടിക്കുന്നു നെഞ്ചില്‍ ഹാ മഹാ വഹ്നി-
ജ്വാലകള്‍ സംഹാരാര്‍ത്ഥമാളുന്നു, ദഹിപ്പു ഞാന്‍
പൊയ്ക്കളഞ്ഞല്ലോ പെണ്ണേ, ഒരു വാക്കുരയ്ക്കാതെ
ജാതകപ്രവചന വാഴ്വിതോ ഭയങ്കരം !
ജീവിതം വരണ്ടു പോയ്, ചിന്തകള്‍ ശൂന്യം, നിദ്രാ-
ഹീനമാമിരവിങ്കല്‍ നിന്നെയോര്‍ത്തുരുകട്ടെ
മാരിവില്‍വര്‍ണ്ണം ചേര്‍ന്നൊരായിരം വസന്തങ്ങ-
ളാരവം തീര്‍ത്ത മനോരാജ്യങ്ങള്‍ പൊലിഞ്ഞു പോയ്
അത്രമേല്‍ മധുരിത സ്വപ്നലാളനങ്ങളാല്‍
ശുദ്ധമായ്തീര്‍ന്ന ചിത്ത ഭിത്തികള്‍ തകര്‍ന്നു പോയ്
വാനവീഥികള്‍ തോറും പ്രേമദീപ്തമാം സ്വര്‍ണ്ണ-
വീചികള്‍ പരത്തിയ താരകള്‍ പൊലിഞ്ഞു പോയ്
പന്ത്രണ്ടു കളം നോക്കിയത്ഭുതം പ്രവചിച്ച
ജ്യോതിഷീവര്യന്‍ തന്‍റെ വൈഭവപ്രഭാവത്താല്‍
പോയൊരു ജീവന്‍, പറന്നായുസ്സണയാതെ-
യൂഹങ്ങള്‍ ഭരിച്ചിടാരാജ്യത്തു കുടിയേറി
ഹേ, വൃഥാവാക്യങ്ങളാല്‍ പാപത്തിനാഹ്വാനിക്കും
കോമരക്കൂട്ടങ്ങളേ നിങ്ങളാല്‍ കഴിയുമോ,
ജീവിതം, മണ്ണില്‍ പൂത്ത സ്വര്‍ഗ്ഗീയപുഷ്പങ്ങളെ-
ന്നാഹ്വാനം നടത്തുവാന്‍, സ്നേഹിക്കാന്‍ പഠിപ്പിക്കാന്‍?
ചന്ദ്രനില്‍ പോലും മര്‍ത്യപാദങ്ങള്‍ പതിഞ്ഞിട്ടും
മര്‍ത്ത്യദൈവങ്ങള്‍ പോലും സംഹാരം പഠിച്ചിട്ടും
അജ്ഞത, ഉരുക്കിന്‍റെ വാക്കിനാല്‍ തകര്‍ത്തിടും
അച്യുതന്മാരാല്‍ കൊച്ചു കേരളം നിറഞ്ഞിട്ടും
മാറിയില്ലഹോ കഷ്ടം, മനസ്സും മനസ്സുമായ്
ചേരുവാന്‍ ദൈവജ്ഞന്‍റെ കൃപയും കടാക്ഷവും!
മാറുന്നില്ലവബോധം, മാനവസ്നേഹത്തിന്‍റെ
മാനവും, മനസ്സിലെ ഇരുളിന്‍ ഗര്‍ത്തങ്ങളും!
ശാസ്ത്രങ്ങള്‍, സൂത്രവാക്യമൊന്നുമേയല്ലാ പാരില്‍
സ്നേഹത്തിന്‍ നിദാനമാം മാനസം ഭരിക്കേണ്ടൂ
ജീവിതം, ക്ഷണികമീ കാലചക്രത്തില്‍ തുച്ഛ-
കാലമെങ്കിലും തമ്മില്‍ സ്നേഹിക്കാന്‍ പഠിക്ക നാം
ജാതകക്കളങ്ങളില്‍ കാണുകില്ലതി ലോല-
ലോലമാം വികാരത്തിന്‍ നിതാന്തസൌന്ദര്യത്തെ
ശാസ്ത്രീയമാനങ്ങളാലളക്കാന്‍ കഴിയില്ലീ
സ്വര്‍ഗ്ഗീയവികാരത്തിന്നമൂല്യസംസ്ക്കാരത്തെ
-ഇതെന്‍റെ ആത്മകഥയോ, സ്വന്തം അനുഭവമോ അല്ല-
© ജയകൃഷ്ണന്‍ കാവാലം
Posts
2 comments:
Thaka Thakarppan!!
Bhayangaram!
Suuuper.
Bit lengthy.But was nice!
Post a Comment